Het Parijs van Java

De teller staat op twaalf! Voor dat je het weet ben je al weer bijna twee weken van huis. Ik kan je vertellen, het is GEEN straf.

Ons eerste weekendje was in zicht afgelopen week. De lonely planets kwamen te voor schijn, er werd druk gesurft op het internet en onder het mom: “we willen alles eruit halen wat er in zit” werd ons eerste tripje vastgelegd. We gingen naar Bandung!

Voor de eerste keer reizen door Indonesië, daar hadden we wel de nodige hulp en tips bij nodig! Zodoende vroegen we aan onze buddy’s hoe we het beste daar konden komen en wat de must-seen-places waren. Al snel kregen we een heleboel informatie en gingen zij zelfs regelen dat een vriend van hun lerares ons in Bandung zou chauffeuren. Dit klinkt behoorlijk V.I.P maar dat was het ook! Niet onbelangrijk om er bij te vermelden is dat het hier dood normaal is om een hele dag een taxi chauffeur in te huren. Dat klinkt belachelijk he? Het kost geen drol en gemak dient de mens dus: waarom niet?

Zondag ochtend 08:30 stonden we bij het busstation. Samen met zo’n tien andere locals vertrokken we naar Bandung. Bandung staat beter bekend als ‘Kota Koembang’ (bloemenstad) en het Parijs van Java. In het verleden groeide het uit tot een stad met allure. Welgestelde mensen bezochten de stad en luxe hotels. Doordat de stad gigantisch gegroeid is, is de allure een klein beetje verdwenen, maar het heeft zo’n fantastische omgeving dat ik het deze naam nog steeds wel waard vind!

In Bandung stond Sussilo op ons te wachten, onze de taxi chauffeur! Zo wil ik hem eigenlijk niet noemen. Het was een ontzettend aardige man met een hele bijzondere persoonlijkheid, vele wijsheden en hij was al op een aardige leeftijd. Hij is Duits en Engels leraar en dat maakte het communiceren toch wel erg makkelijk. Tijdens de tripjes naar de toeristische plekjes vertelde hij honderd uit. Bij alles zei hij: it is really nice, you have to enjoy it! Nou dat deden we ook.
We reden langs de mooiste thee plantages die groener dan groen waren. Ook bezochten we Tangkuban Perahu. Dit is een actieve vulkaan gelegen bij de stad Lembang. Dit was ongeveer een uurtje rijden vanaf Bandung. Vanaf de uitkijkpost heb je fantastisch uitzicht op de krater van de vulkaan. Je bevindt je dan op 1830 meter. Het was zeker de moeite waard!

Vanuit daar reden we naar een van de vele hotsprings uit de omgeving. Dit zijn natuur baden die heerlijk warm zijn van zichzelf. Het was een hele gekke ervaring. Toen wij het bad in wilde stappen begon iedereen te lachen en waren we net aapjes in een dierentuin. Behoorlijk ongemakkelijk moment. Even later bleek dat het voor de mensen daar erg zeldzaam is om blanke mensen te zien. Een uur lang moesten we met iedereen op de foto en drukte de moeders allemaal hun kindjes in onze armen om er vervolgens een leuk kiekje van te maken. Het had wel wat maar na een tijdje waren we het ook wel zat haha!

Vervolgens sloten we de dag af in een westers restaurantje. Susillo at ook met ons mee en het was erg leuk om zoveel persoonlijke dingen over hem te weten te komen. Dan zie je ook beter in hoe Indonesische mensen nou echt leven. Daarna bracht hij ons naar ons hotelletje die we voor een prikkie geboekt hadden.

Dag twee in Bandung was evengoed weer erg speciaal! Susillo pikte ons op bij ons hotel. Vandaag stond Kawah Putih (witte krater) op het programma. Dit is een kratermeer gelegen hoog in de bergen. Het uitzicht was adembenemend mooi! Hel blauw water omringt door wit zand. We hebben hier een heleboel fotootjes geschoten en ervan genoten. Dit was toch wel een mooie afsluiter van onze eerste trip!
We reden verder door allemaal lokale stadjes en zijn nog naar een mooi meertje gereden die helemaal niet toeristisch was. Daarna stond er nog een lange rit te wachten in verband met het drukke verkeer. Na 3 uur rijden waren we weer terug in Bandung. Daar stopte we nog even voor een avondmaaltje. Het was een typisch Indonesisch restaurant met uitzicht op een soort Indonesische tuin. Erg mooi weer! Het is hier trouwens heel gebruikelijk dat je thee drinkt bij je avond maal. Vaak krijg je het er gewoon gratis bij en ook kan je zo vaak een nieuw glas vragen als je wilt. Ik vond het een grappig feitje!
Hierna namen we bij het busstation afscheid van Susillo. Hij had erg genoten met ons en hij zei dat we altijd moesten bellen als we nog een keer naar Bandung wilden. Hij noemde ons de zussen van Jennifer Lopéz haha. Daar hebben we erg om gelachen!

’s Avonds laat waren we weer terug op Binus Square. Het duurde niet lang voor ik in een diepe slaap viel want de volgende morgen (dinsdag) begon de eerste lesdag! Ik moet erg wennen aan de manier hoe hier wordt lesgegeven. Alles gaat op een erg traag tempo en er is niet bepaald interactie tussen de studenten en leraar. Deze week mochten we onze vakken nog veranderen als we wilden en dat hebben we ook gedaan omdat sommige vakken wel erg saai waren. Dus nu hebben we gekozen voor Fashion Trend Forecasting, Fashion Marketing en Color Theory. Dit laatste is wel erg leuk, een beetje creatief bezig zijn met kleurgevoel. Dit is de les die we op woensdag ochtend om 07:30 volgen. Hiervoor moeten we om 06:30 in de bus zitten. Ja ja, je moet er wat voor over hebben!

Dus zoals jullie wel begrijpen heb ik nu al weer weekend! Ik hoop wel wat uit de studie vakken te kunnen halen want het niveau ligt nu nog op een erg laag pitje. Ik zit er aan te denken misschien nog een cursus Bahasa Indonesia te volgen. Dan kan ik straks nog een woordje Indonesisch ook!

Verder zijn Merle, Yva, Kim en ik gister naar een fashion show geweest van men’s fashion week! Super cool! Allemaal mannen in pakken van Hugo Boss. Het was een hele beleving. De shows duurde maar hooguit een kwartier en vervolgens was er weer een break waarin de vodka en sangria over de toonbank vloog. Wel erg leuk om een keer mee te maken! Je vraagt je vast af hoe we daar kwamen. Nou, Kim had tijdens ons vak Fashion Marketing kaartjes gewonnen voor een van de shows, helaas kon je maar met zijn tweeën daarheen! Toen kwamen we op het idee om het event te gaan googlen en zagen we dat sommige shows best toegankelijk waren om gewoon heen te gaan!
Daarna zijn we gister avond met alle andere international students naar een beerpong bar gegaan en vervolgens nog naar een club. Dat laatste viel een beetje tegen want Indo’s dansen niet! Verder was het wel een hele hippe club, wel eentonige muziek maar erg schoon! Daar kunnen ze in Nederland een voorbeeld aan nemen.

Zoals je leest was het weer een week van uitersten. Veel gezien, veel gedaan maar ook echt wel serieus geweest op de studie, maar dat is natuurlijk minder leuk om over te vertellen! Ik hoop dat het allemaal goed gaat met jullie in NL! Het is hier nu al weer 14:00 en zo’n 33 graden en dus tijd voor een plons in het zwembad!